Wie durft van beroep te veranderen?

Als je de berichten mag geloven kun je beter vragen, wie durft niet te veranderen? Bijna een miljoen mensen veranderden vorig jaar van baan. Om precies te zijn 937.000.

2017 gaat de boeken in voor een jaar dat veel mensen van baan veranderden. Toch valt dat eigenlijk nog wel mee ten opzichte van 2014, het jaar dat door gaat voor de minste veranderaars. Toen waren er ook nog 777.000 mensen die het aandurfden.

Logische verklaring

In tijden van voldoende aanbod van werk durven mensen weer te bewegen. En jongeren tussen de 15 en 25 jaar stappen nog weer makkelijker over. Zij zitten nog niet gevangen in de gouden kooi met allerlei financiële verplichtingen voor hypotheek of kinderen.

Carrièreswitch

Jongeren stappen niet alleen makkelijk over van werkgever zij kiezen ook vaker voor een andere sector. Voor de student met een bijbaantje als vakkenvuller of caissière bij de lokale supermarkt is een stap naar de horeca snel gemaakt. Beroepswisselaars noemt het CBS hen. Van alle veranderaars wisselden 70% ook van beroep.

Ik vertrek

Ook anderen maakten een overtap naar heel ander werk. Regelmatig verschijnen er berichten in de media over mensen die de stap maakten. En dan denk ik niet aan een programma als “Ik vertrek”. Maar aan het verhaal van de accountant die een wijnhandel in Hilversum begon; een gemeenteambtenaar die moestuinier werd en een manager die overstapte naar de zorg. Uit eigen kring ken ik een diepzeeduiker die zijn geluk zocht als boswachter.

Ook mariniers vertrekken

Zelfs het Korps Mariniers kampt met leegloop. Het is de reactie op plannen om de standplaats van Doorn in ’t midden van het land naar Vlissingen in Zeeland te verplaatsen. Dat gebeurt pas 2022. Maar al in de eerste drie maanden van 2018 vertrokken 78 mensen; drie keer zoveel als normaal in een kwartaal. Ook zij maken de overstap naar een andere sector.

Schril contrast

Met de groei van de economie, groeit ook het aantal banen. Toch deelt niet iedereen in de luxe van de dynamische banenmarkt. Het werkeloosheidspercentage is nog altijd 4,1%. Niet alle mensen die door de crisis hun baan verloren komen makkelijk aan werk. Twee op de drie langdurig werklozen is 45 plus, zij zijn langer dan een jaar zonder werk.

Zicht op verbetering

In de zorg zijn 130.000 moeilijk in te vullen vacatures. En dat is niet zo verwonderlijk na de jarenlange bezuiniging juist op die zorg, of ben ik nu cynisch. Zelf zeggen ze dat het komt door de hogere kwaliteitseisen en de vergrijzing, Maar die vergrijzing overvalt ons niet nu ineens, de babyboomgolf kondigde zich al aan in 1945!

De overheid stelt een budget van 350 miljoen euro beschikbaar voor de zorg. Het UWV, uitzendbureaus en zorginstellingen werken samen aan omscholingsprojecten. Hoe pijnlijk voor zoveel mensen dat dit nu allemaal wel mogelijk is, hoe kortzichtig.

foto:123rf