Ai daar stond ik voor een volle zaal. Ik had mijn presentatie verpest en hoe. Alles wat mis kon gaan, ging mis.
Ik schaamde me kapot. Voelde me diep ongelukkig. Mijn eerste gedachte was:
Dat doe ik nooit meer!
Hoe had ik zo stom kunnen zijn deze opdracht aan te nemen. Ik nam mezelf kwalijk dat ik me niet beter had voorbereid.
Ik had door moeten vragen. Over de ruimte, de voorzieningen en vooral over de verwachtingen van het publiek.
Ik had ook moeten aandringen, dat ik dat uurtje van te voren in de zaal nodig had. Nu kwam ik gelijk met het bezoek binnen en moest ik alles nog klaarleggen. Stom natuurlijk.
Weg zelfvertrouwen
Geloven dat je iets niet kan, frustreert. Jezelf blijven straffen met gedachten aan wat je allemaal fout deed, demotiveert. Al die negatieve gedachten gaan ten koste van je probleemoplossende vaardigheden.
Teveel zelfkritiek versterkt de angst voor nog meer tegenslag. Het risico bestaat dan dat je de kans op nieuwe mislukkingen gaat vermijden. En daarmee ontneem je jezelf de kans om te groeien.
Accepteren en doorzetten
Het was even slikken voor ik mijn geblunder kon accepteren. En later zag ik zelfs een positieve kant. Het was tenslotte de eerste keer geweest dat ik voor een groep stond. Nu wist ik wat er allemaal verkeerd kon gaan. Dat leverde een checklist op. Die groeide bij elke volgende presentatie. Want echt er is altijd wel iets dat beter kan.
troostende woorden van Salvador Dali
Staat jouw groeimindset op aan?
Carol Dweck is bekend geworden van onderzoek naar de groeimindset. Hieronder vertelt ze in een duidelijke YouTube animatie haar verhaal. Het zegt alles over opgeven of het risico nemen op het maken van fouten.
- Laten zien waar je goed in bent.
- Een leven lang leren.
foto: Abigail Keenan via Unsplash
Coachy.nl
Hier moet ik aan werken!
Klinkt positief. En hoe ga je dat doen Richard?
Allesbepalend is om in evenwicht te blijven, angst/disbalans komt mi voort uit disabling, bij het skiën ineens geen rode piste meer aandurven maar ook paranoïa ontstaat als hersenen tegenstrijdig gaan werken, je wilt naar links maar…..als sportman/triatleet blonk ik uit in tennis/badminton/zwemmen/lopen/flaneren/verwennen in de keuken tot familie vond dat het maar gedaan moest zijn met “flierefluiten”, follow out heart ipv betweters…en een lage rust pols(25/30)is de basis voor de beste nachtrust aan slechts 5/6uur…dus ook therapeuten aan de slag op de roei en tennisbaan….
En wat is de relatie met het maken van een fout, Adri?