Drie keer per week fiets ik naar mijn moestuin in Kortenhoef. Heen en terug samen 12 km. Tussendoor sta ik een uurtje of meer te spitten, snoeien of oogsten. Dat doe ik het hele jaar door.
Alleen zomers word ik regelmatig door groepjes wielrenners ingehaald. Snelle mannen in felgekleurde, stoere outfits op fietsen met superdunne bandjes.
In de ban van de tour
Fietsbellen hebben ze niet, daarom gaan ze me met kreten en gebaren voorbij. Inmiddels heb ik door dat de gebaren van de kopman iets betekenen voor zijn volgers.
Het draait allemaal om samenwerking
Wielrennen zag ik altijd als een individuele sport. Maar niets is minder waar. Wielrennen in iets als een Tour de France is optimale samenwerking. Om de ultieme prestatie te leveren is het hele team nodig. Niet iedereen heeft dezelfde kwaliteiten. En precies daarvan wordt gebruik gemaakt in een wedstrijd.
De winnaar op het vlakke terrein kan zo maar de waterdrager zijn tijdens een bergrit. Afgeladen met flesjes fietst hij naar voren om collega’s van water te voorzien. Om zich te vervolgens weer te laten afzakken, bij te laden en opnieuw naar voren om collega’s te bevoorraden.
Hij is dan “knecht”! Het wielerwoordenboek (het bestaat echt) geeft “renner die in een wielerploeg rijdt, niet zozeer om zelf te winnen maar om de kopman te helpen”.
Inwisselbare rollen
Aan deze samenwerking, waarbij rollen onbaatzuchtig en inwisselbaar zijn omwille van de teamprestatie, kan in de sport én door bedrijven een voorbeeld worden genomen. Zoals die voetballer in het middenveld die liever zelf schiet dan de bal door te spelen naar de vrijstaande spits. Of de leidinggevende die liever zelf met de eer strijkt in plaats van de credits voor het resultaat aan de medewerkers geeft.
De Tour de France is afzien
Het draait in de Tour de France vooral om zuinig omgaan met energie en om doorzettingsvermogen. Niet zelden komt een rijder ten val om dan gehavend en geschaafd weer op z’n fiets te stappen. Doorfietsen met een schouder uit de kom of een gebroken sleutelbeen, heel gewoon.
foto: Sebastiaan ter Burg via Flickr
Coachy.nl