Op een dag kwam ze binnen, een grote, krachtige persoonlijkheid. Ze droeg haar wapperende kleding en grote kettingen met een vanzelfsprekende zelfverzekerdheid.
Voor het oog dan
Het klikte niet zo op het werk. Collega’s hadden moeite met haar. Ze verweten haar dat ze dominant was.
Waar sloeg dat op?
Ze begreep er helemaal niets van toen iemand haar vertelde dat ze moeilijk benaderbaar was. En dat mensen zelfs bang voor haar waren.
Bang, voor haar?
Ze was juist alles behalve zeker van zichzelf.
Er kwam een spiegel aan te pas
Het duurde even voor ze begreep welk effect zij had op haar omgeving. En dat haar uitstraling niet overeenkwam met wie ze was.
Nog maar een doel
Haar zelfvertrouwen zo versterken, dat de etalage overeenkomt met wat de winkel te bieden heeft.
En dat is gelukt!
Het was een lange reis, eerst naar binnen om langzaam terug naar buiten te komen.
Makkelijk was het pad niet. Ze heeft keihard met zichzelf gewerkt.
Voorzichtig. Niet alles tegelijk.
Pijnlijke confrontaties eerst uit de weg gegaan, later weer opgezocht. Deuren geopend die ze ooit hermetisch had gesloten.
Zelf acceptatie
Ze is zich nu bewust van haar echte kracht en kwetsbaarheid. Durft haar kwaliteiten en zwakheden te laten zien. Ze vecht er niet meer tegen, dat heeft ze los gelaten. Ze accepteert zichzelf inclusief haar verleden, want dat is niet te veranderen.
Een jaar later
Komt ze weer binnen, een krachtige, zelfverzekerde vrouw. Ze vertelt me hoe anders het nu is op het werk.
Respect hoeft ze niet meer af te dwingen met haar positie. Ze doet zich niet langer “beter” voor doen dan ze is. Dat geeft rust. Rust die ze ook uitstraalt. De binnenkant klopt met de buitenkant.
De grote verandering zit in de acceptatie. Zichzelf neemt zoals ze is. Een mooie sterke, zelfbewuste vrouw die graag laat zien wat ze te bieden heeft. Een vrouw die benaderbaar is.