Moe is Moe maar voldaan

Irene Wing Easton is Fulltime Home Manager. In haar debuut Moe is Moe beschrijft ze persoonlijke haar ervaringen in die rol.

Als elke manager ervaart ze regelmatig stressvolle situaties. Kampt ze met twijfels en schuldgevoelens. En vraagt ze zich af of ze wel een Goede Moeder is.

Kijken en vergelijken

Ze vergelijkt zich vaak met andere moeders. Zoals de sportieve die na het afleveren van hun kroost naar de sportschool gaan. Irene wordt al moe van de gedachte.

Of de maandagmorgen moeders die vrolijk vertellen over hun pretpark uitjes in het weekend. Zelf houdt ze niet zo van drukte. “Sterker, ze houdt van rust …”.

Taboes

Waar ze ook niet zo van houdt is schreeuwen. Ze schaamt zich er zelfs voor. Tot dat een van haar vier kinderen thuis komt en vertelt dat de juf veel harder schreeuwt. Toen ook de huisarts bekende dat ze wel eens hard uitvalt en de moeders op het schoolplein schoorvoetend toegaven dat ze wel eens schreeuwen, was dat taboe uit de wereld.

Een ander taboe is ’tijdgebrek’. Een onderwerp dat angstvallig tussen fulltime thuis moeders en buitenshuiswerkende moeders vermeden wordt. Want hoe kan een fulltime thuis moeder nou tijdgebrek hebben? Ze pleit voor wat meer verdraagzaamheid van ‘soortgenoten’ voor elkaars keuzes.

Alledaagse onderwerpen

Met de nodige zelfspot schrijft ze over haar opofferingen en haar tekortkomingen als fulltime thuis moeder. In Moe is Moe maar voldaan lees je dat ze het moeilijk vindt om voor zichzelf op te komen. En dat ze geen nee durfde te zeggen tegen een moeder die een oppas nodig had. Irene zat immers toch thuis.
Dat ze zich soms zorgen maakt over de toekomst van haar kinderen. Dat ze zich wel eens supersloof voelt en wat ze dacht toen het tijd was voor seksuele voorlichting. En dat de hormonen wel eens in de weg zitten en er soms zo heel weinig tijd voor jezelf over blijft.

Voor wie

Irene is in staat de moeilijke en de vrolijke momenten binnen de samenleving van het gezin raak neer te zetten. De ruim 60 korte verhalen zijn prettig en vlot geschreven. Ik heb genoten van haar de vaak herkenbare (zelf)observaties, de hersenspinsels en haar creativiteit. Wat mij betreft 250 pagina’s leesplezier voor moeders én vaders.

Het boek is rechtstreeks bij de schrijfster te bestellen.