Het is al een oudje, dit boek van Thomas Harris. Toch verscheen er in 2014 nog een veertigste herdruk. Toen het eind jaren zestig uitkwam, was de wereld in beweging.
Onder druk van anti-autoritaire protestbewegingen wankelde de gevestigde orde. Vanzelfsprekende hiërarchische verhoudingen, ook binnen gezinnen, kwamen onder druk te staan.
Alles stond ter discussie
Niet in de laatste plaats de opvoeding.
Een boek als Ik ben o.k. Jij bent o.k. wekte de verwachting antwoorden te geven op de verwarring van die tijd. Zo staat op de achterflap: “… Thomas Harris laat zien hoe de mens werkelijk vrij kan worden en op volwassen wijze met zijn kinderen en medemensen kan omgaan.” Dat klinkt veelbelovend. Het werd een bestseller, maar of die belofte uitkwam?
Gedrag en gevoel
De schrijver, zelf ook psychiater, gaat in op de door Eric Berne ontwikkelde transactionele analyse, als een hulpmiddel om gedrag en gevoelens te begrijpen. In heldere taal legt hij aan de hand van de persoonlijkheidsvorming uit en wat er allemaal mis kan gaan in de vroegste jeugd.
Invloed van het verleden
Alles wat je ooit gezien, gehoord, gevoeld en beleefd hebt is ergens in je brein opgeslagen. Is er een prikkel dan kan het verleden zich projecteren op het nu.
De belangrijkste boodschap van het boek is verschuil je niet achter het leed van je verleden. Wegpoetsen kun je het niet maar toetsen wel. Neem daarin je eigen verantwoordelijkheid.
Harris schreef in de jaren zestig. Een tijd dat de computer net bestond en er nog geen sprake was van internet. Toch is het frappant hoe veel door hem beschreven situaties overeenkomen met deze tijd. Neem de onrust in de wereld: Toen was het Vietnam en China. Nu Syrië en Turkije. Het mag hier en daar wat gedateerd zijn, maar Ik ben o.k. Jij bent o.k. is het lezen nog altijd waard.