Werk zoeken is kansen zien

Jarenlang had ze als manager grote projecten geleid. Nu moest ze het kalmer aan doen. Door haar ervaring lag het voor de hand een baan te zoeken op sociaal juridisch vlak. Zelfs toen het voor iedereen moeilijker werd werk te vinden, was er nog volop vraag naar juridisch geschoolde mensen.

Kansen zien

Ze ging op zoek. Zag veel kansen binnen het eigen netwerk en daarbuiten. Ze reageerde actief. Was ondanks haar fysieke beperkingen onvermoeibaar. Regelmatig werd ze uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek.

Veel werk maar geen baan

Ondanks intensieve voorbereidingen werd ze het telkens net niet. Soms was ze te zwaar, vaker hoorde ze dat ze eerst haar kennis van sociale wetgeving op niveau moest brengen. Geen probleem, er werd een goede module aangeboden. Die bleef ook nog ruim binnen het opleidingsbudget van het UWV. De toestemming kwam snel.

De teleurstelling ook

Bij het UWV ontdekte  iemand dat er geen zaken meer werden gedaan met dàt instituut. Ze moest een andere cursus zoeken. Dat draaide uit op een teleurstelling. Er was geen vergelijkbare opleiding in tijd en kwaliteit te vinden. Bovendien waren alle opleidingen veel duurder. Maatschappelijk betrokken als ze is, vond ze dat onverantwoord.

Ervaring in de praktijk

Dan maar op zoek naar een werkervaringsplaats. Want ook in de praktijk kun je kennis op niveau te brengen. Er waren in het netwerk wat contacten die werden benaderd. Een intelligente vrouw, met een vracht aan ervaring als manager én op het gebied van sociaal juridische dienstverlening biedt zich aan om enkele weken kosteloos mee te werken om haar kennis te actualiseren. Helaas er was geen tijd voor begeleiding zelfs niet binnen overheidsorganisaties!

Nog meer alternatieven

Maar ze zag nog meer kansen. En wel bij het UWV. Daar werden via intermediaire bureaus veel tijdelijke juristen gevraagd. Als ze daar een verzoek om een werkervaringsplaats deed, dan moest het zeker lukken. En ja hoor, de eerste reacties waren positief. Al snel was er telefonisch en mail contact. Dat duurde drie maanden. Toen kwam alsnog de reactie dat er helaas geen baan beschikbaar was. Maar ik zoek helemaal geen baan! Tenminste niet nu. Ik wil alleen maar werkervaring op doen.

Opgeven is geen optie

Ze vond geen baan als jurist. Wel als conciërge op de plek waar ze jaren als EHBO’er vrijwillig actief was. Daar wordt ze gewaardeerd en heeft ze het naar haar zin. Over een paar maanden stopt het weer, want het is seizoenswerk. Dan begint alles van voren af aan. Ze geeft niet op, vastbesloten om iets nuttigs te doen met al haar kennis.