Het was in de trein. De plek naast me aan het raam was nog vrij, de drie andere bezet. Een vrouw stapt over de benen heen om op de vrije plek te gaan zitten en stoot tegen de voeten van het meisje tegenover haar. Ze zegt “oh, sorry”. Het meisje reageert direct woedend “Kun je niet uitkijken!” en “Heb je soms geen manieren geleerd.” Waarop de vrouw eerst in de verdediging schiet maar al snel waarschuwend uitroept “Pas jij maar op, als je zo doet dan krijg jij het nog heel moeilijk in je leven meisje!”
Ongezouten kritiek
In deze heftige discussie ging ongezouten kritiek over en weer. Het meisje liet duidelijk merken niet uit te zijn op positief contact. De vrouw, veranderde haar verdedigende houding in een voorspellende veroordeling. Zie daar alle ingrediënten voor de dramadriehoek.
Verschil tussen feedback en kritiek
Feedback is juist NIET veroordelend in tegenstelling tot het treinverhaal. Feedback is gericht op het versterken van de relatie én op ontwikkeling. Hiervan is duidelijk geen sprake in de trein.
De kenmerken van feedback
Maak het persoonlijk
Dat doe je door te laten weten wat het gedrag jou doet of welke reacties het bij jou oproept.
Wees specifiek
Baseer je op feiten die je zelf hebt waargenomen. Geef geen interpretatie van wat je hebt gehoord en gezien.
Doe niet omslachtig
Gebruik niet meer woorden dan nodig, wees duidelijk en direct.
Bang voor de gevolgen
In mijn verhaal is een volle coupé getuige van hoe een klein incident uit de hand loopt. En precies daar zijn we zo bang voor. We voorkomen liever een conflict uit angst voor de relatie met vrienden, collega’s of familie. In plaats van onze irritatie uit te spreken, slikken we ze in. We wachten liever op een geschikter moment, dat zich natuurlijk nooit voordoet. En juist dat kan vervelende, oncontroleerbare gevolgen hebben. Zoals teveel opgespaarde irritaties die er onverwacht uitknallen als een bom die barst.