Als ze ergens een hekel aan had dan was dat wel aan babbelen. Doelloos gezwam, praten over niks.
Haar leidinggevende was erover begonnen. Ze moest eens met een coach praten om iets aan haar presentatie te doen. Medewerkers vonden haar arrogant. Zij moest wat meer sociaal contact maken.
Maar een praatje bij het koffieapparaat. Wat uitwisselen over het weer of het afgelopen weekend. Dat kon haar niet boeien. Het interesseerde haar echt niet wat anderen in hun vrije tijd deden.
Ze wilde heus wel praten, maar dan moest het ergens over gaan. Ze was hier om te werken. Zinloos geneuzel was zonde van haar tijd.
De zin van koetjes en kalfjes
Nu zat ze bij mij aan tafel. We hadden elkaar niet eerder ontmoet, alleen kort telefonisch gesproken. Ik vroeg of ze het makkelijk had kunnen vinden. Dat was geen probleem geweest. Google maps had haar rechtstreeks naar deze locatie geleid.
Terwijl ze zich ontdeed van haar motorpak, spraken we nog wat over het gemak van die online navigatie. Toen ze ging zitten, gaf ik haar een compliment. Aan niets was zichtbaar dat ze net anderhalf uur op een motor had gereden.
Hoe kreeg ze dat voor elkaar? Enthousiast ging ze los. Want precies dat, overal tiptop verschijnen als ze van de motor stapte was een uitdaging.
Een babbeltruc?
Het ijs was snel gebroken. De inleiding werkte als smeerolie voor het vervolg van ons gesprek. Het was de opmaat naar wederzijds vertrouwen en persoonlijke contact.
Wat deed ik:
- toonde belangstelling voor haar
- vertelde over m’n eigen ervaring met maps
- stelde open vragen
- nodigde haar uit iets over zichzelf te vertellen
- zorgde met een voor haar vertrouwd onderwerp voor ontspanning
Achteraf bleek onze kennismaking een mooie ingang op haar coachvraag: Hoe maak ik sociaal contact?
Niks te vertellen
Een informeel gesprek aangaan met collega’s, tijdens een netwerkbijeenkomst of een sollicitatiegesprek. Voor de een koud kunstje, voor de ander een berg waar hij geweldig tegenop ziet.
De een gooit automatisch al zijn charmes in de strijd. Babbelt er met het grootste gemak een eind op los. En er wordt nog geluisterd ook. Een ander kost het al moeite om ontspannen te glimlachen. Laat staan iets te verzinnen dat de moeite van het vertellen waard is. Nog ongemakkelijker wordt het als er stiltes vallen.
Informele gesprekken starten vaak als korte, oppervlakkige ontmoetingen en monden soms uit in diepgaande persoonlijke verkenningen. Zelden gaat een gesprek zonder wat kneedwerk direct de diepte in.
Foto: Gerd Altmann via Pixabay