Kunnen wij dat ook, net zo gelukkig leven als de Denen? Vaak staan ze bovenaan de lijstjes. Stuivertje wisselen met Zwitserland. Maar ook IJsland en de andere Scandinavische landen staan vaak in de top vijf.
Je dacht misschien dat Nederlanders de gelukkig waren. Dat klopt, een beetje. Meestal zitten we wel bij de top 10. Gemeten over 156 landen doen we het in verhouding wel beter.
Terug naar die gelukkige Denen.
Hoe fiksen ze dat?
Drie oorzaken zijn daar voor te vinden:
- Gezonde balans tussen werk en vrije tijd
- Sterke sociale netwerken
- Sociale zekerheid
1. Balans tussen werk en leven
Het evenwicht tussen werk en privé blijkt het meest van invloed. Een gemiddelde werkweek in Denemarken is 33 uur. Overwerk levert geen extra waardering op. Het wordt zelfs gezien als slecht timemanagement en uitsloverij. Dat is ook het geval als je doorwerkt terwijl je ziek bent. En natuurlijk blijf je thuis als een van je kinderen ziek is.
De werkdag begint naar onze begrippen vroeg rond acht uur, maar tussen drie en vier stopt iedereen. En dat zonder onderscheid, mensen met en zonder kinderen, jong en oud, man vrouw en op welke positie in een bedrijf dan ook. De sluitingstijd geldt ook voor school en kinderopvang zodat gezinnen met elkaar kunnen eten.
2. Sterke sociale netwerken
Samen eten en andere activiteiten met vrienden en familie is het andere element dat bijdraagt aan het geluksgevoel van Denen. Ze hechten sterk aan een sociaal leven met familie en vrienden. En daarvoor nemen ze de tijd. Jaren geleden al kreeg ik een rood plastic hart met de tekst ‘Giv dig tid’.
3. Sociale zekerheid
De belastingen in Denemarken zijn hoog, maar de sociale voorzieningen zijn top. Zwangerschapsverlof is bijvoorbeeld 50 weken en ook de partner heeft een aantal weken doorbetaald verlof. Kinderopvang (75% gesubsidieerd) is gegarandeerd vanaf 6 maanden. De Denen zijn gemiddeld hoog opgeleid, universiteit en bibliotheek zijn gratis. Ontslag betekent in eerste instantie een hoge uitkering, maar wel met de verplichting tot bijscholing om kansen op werk te vergroten.
Gezondheid en productiviteit
De flexibele werktijden in combinatie met de korte werkweken dragen bij aan het gevoel van autonomie. Zelf iets kunnen regelen zonder dat daar toestemming voor nodig is. Autonomie draagt bij aan geluksgevoel, wat weer positief bijdraagt aan de gezondheid. Want mensen hebben minder last van stress, slapen beter, zijn mentaal gezonder, hart en bloedvaten varen er ook wel bij.
Gelukkige medewerkers, gelukkige bazen
Een ander positief effect van gelukkige mensen voor werkgevers dan, zijn productievere medewerkers. Ondanks de korte werkweken is Denemarken een van de meest productieve landen van Europa.
Vol vertrouwen
De basishouding van Denen is er een van vertrouwen, in zichzelf en in elkaar. Helen Russel, een in Denemarken wonende Engelse journalist, spreekt van een selffulfilling prophecy, dat er toe leidt dat Denemarken het minst corrupte land van Europa is. Dat vertrouwen gaat zo ver dat een baby in de kinderwagen geparkeerd buiten het café doodnormaal is. Bang dat het kind gestolen wordt? Nee, dat is al wel zestig jaar geleden. En ook dat oprechte vertrouwen in anderen maakt dat Denen minder stress ervaren en gelukkiger zijn.
Er bestaat zelfs een boekje over de Deense kunst van het leven. Hygge, volgens Deense vrienden een beetje samen te vatten als gezellig. Het is een vriendelijk boekje met afbeeldingen en illustraties en allerlei voorbeelden van het aangename Deense leven. Van warme truien, lekker eten tot een stevige borrel.
Net zo gelukkig als de Denen?
Werk aan de balans in je eigen leven:
- Stop op tijd met werken, ook als je zelfstandig bent. Is overwerk meer regel dan uitzondering bij jou op het werk, word trendsetter.
- Organiseer eens wat met vrienden in het bos of op het water.
- Nodig je familie uit voor een zomerse bbq.
- Geniet van het moment een kop koffie of thee en bak er een lekkere cake bij.
- Vertrouw op jezelf en heb vertrouwen in anderen.
foto: 123.rf
Coachy.nl
Al vele jaren kom ik graag en vaak in Scandinavië, het liefst in Noorwegen en spreek er de taal. Dat de Denen zo gelukkig zouden zijn (of andere Scandinaviërs) is een farce.
Door boeken als “hyggelig” en “lagom”(Zweeds) dat verdienmodellen zijn, wordt dit scheve beeld opgeroepen. Ik heb het onderzocht en het aantal depressiva-slikkers is in Denemarken hoger dan in Nederland, het alcoholmisbruik en huiselijk geweld ook.
Zelfs Deense psychiaters begrijpen niet, dat er zovéél depressiva worden geslikt in hun land. Ze maken de koppeling met de leefstijl en opvoedingsmodellen.
Er worden vaak maar enkele aspacten van een samenleving onderzocht, zoals onderwijs en gezondheidszorg en daarop worden de z.g. gelukslijstjes gebaseerd. Appels met peren vergelijken. Het is een open deur dat sommige soc. voorzieningen er prima zijn,
maar kijk verder dan je neus lang is.
Het hyggelige leven is alleen voor de bovenlaag, zoals in alle landen, ook bij ons.
Dat er zoveel problemen zijn, vooral het ontbreken van écht geluk en welzijn, komt voor een deel door de wijze van opvoeden, de wet van Jante. Daaraan worden Scandinaviërs al lange tijd blootgesteld, zie internet, want dat voert hier te ver.
Een zeer bekrompen mensbeeld en juist fnuikend voor vertrouwen en zelfvertrouwen.
Daardoor leven mensen in een harnas met vaak alcohol als uitlaatklep, pillenslikkers.
Het enige dat waar is, is dat het een prachtig land is.
Aanvulling: Ik schreef al, dat ik Noorwegen nog beter ken: ik kom er al heel lang en ben er verzot op. Het heeft ook een andere kant: elke werkdag staat er een kilometerslange rij bij de Voedselbank in Oslo.En als je nu denkt dat dat allochtonen zijn, heb je het mis: het grootste deel zijn autochtone Noren. Omdat ik de taal spreek, weet ik dat vuilnisophalers, kooplui enz. te weinig verdienen om de hoge levensstandaard en prijzen in de winkels, te kunnen betalen en dat voor hen de Voedselbank soms een uitkomst is.
Mensen met een baan, die te weinig verdienen.
Veel mensen hebben een moestuintje en doen aan ruilhandel, om de kosten te drukken.
De Noren met een goed betaalde baan en een tweede huis aan de fjord of in de
bergen, werken t/m donderdag en zijn dan drie dagen vrij, maar dat is de bovenlaag. Die werken voor de overheid of in de ICT-sector.
In Zweden hebben veel grote steden getto’s, die vooral uit buitenlanders bestaan: mensen die niet deelnemen aan de maatschappij en economie
en vaak de taal niet of nauwelijks kennen. Er zijn soms hele heftige rellen met de politie, vorig jaar nog een veldslag in Göteborg.
De gezondheidszorg van vier dagen werken/drie dagen vrij, blijkt te duur te zijn en wordt weer afgeschaft.
Een goed, wat realistisch boek is van Stine Jense (Deense van geboorte) titel: Licht op het Noorden, die de fabeltjes onthult over Scandinavië. net als ik. Het zijn wonderschone landen, maar er wordt zoveel onzin over beweerd.
IJslanders, Zweden en Denen zijn bovenal de grootverbruikers binnen Europa van anti-depressiva en Finnen en Noren krijgen de hoofdprijs voor alcoholica, want in deze landen wordt nog steeds veel illegaal gestookt, net als vroeger.
In Finland is het zelfs doodsoorzaak nr. 1 en veel Finnen nemen de boot naar Estland om drank in te slaan, goedkoper dan in eigen land.
Een nuancerende aanvulling Maria, het werpt een ander – waarschijnlijk completer – licht op de ideale werkelijkheid. Men spreekt in onderzoeken natuurlijk altijd over gemiddelden. Dank, ook voor de leestip.
Het zijn gezellige boeken om door te bladeren, maar één muisklik en je leest de cijfers en hoedanigheden hoe het echt is. Dat is geen nuancering, maar onthulling van
feiten. Het is schrikken geblazen hoe het er écht op staat in het Noorden.
En nog iets: schrijver Meik Wiking (spreek uit: Viking, hoe toepasselijk!) begon zijn Hygge-onderzoek als onderzoeker van een Kopenhaags onderzoeksbureau. Hij wist het dus nog niet, anders begin je geen onderzoek, dat zei hij toen zelf ook. Zijn perceptie is een soort Ikea-variant geworden, want de werkelijke cijfers vallen niet binnen zijn onderzoek en dat is strak ingekaderd.
Het volgende boek van hem “Lykke” (geluk) heeft als onderschrift: de Deense weg naar het geluk. Alsof schrijver het inmiddels weet en openbaart. Ook dat is niet waar.
Persoonlijk hou ik meer van een land waar men altijd man en paard noemt, dan weet je wat er nog verbeterd dient te worden, Nederland dus. Dan van een land waar heel erg veel mis is en men probeert de bevolking met warme sokken en aquavit in slaap te sussen met verdienmodellen, wat deze boeken zijn.
In die zin vind ik Scand. films vaker realistischer dan boeken zoals deze.
Die tonen de man/vrouwverhoudingen, het gezinsleven, de percepties van mensen en hun
levenshouding en zingeving, vaak beter dan dit soort boeken. En nog iets:
Al eeuwenlang is er een sterke competitie tussen de Scand. landen onderling en past het in het beeld om het beste jongetje van de klas te willen zijn. Zeker als je geografisch de kleinste bent, zoals Denemarken.
Inmiddels is de Finse variant op de markt verschenen, dat hadden we wel verwacht.
Beste Maria,
Natuurlijk is er niet een waarheid. Niemand zal geloven dat iedereen in Denemarken of welk ander Scandinavische land gelukkig is. In dat kader heb ik ook een tip het boek Wat is Geluk? van Maarten van Rossum. En dan met name hoofdstuk 8.
Het gaat er niet om dat niemand dit gelooft, want velen geloven dit wel, nemen elk jaar die z.g. gelukslijstjes over en geloven de boeken erover. Grote Scand. bedrijven zoals Ikea, H$M e.a. hebben er veel profijt van. Bovenal is de waarheid dat het verdienmodellen zijn, deze boeken en velen het voor waar aannemen.
Ik zal nooit geld uitgeven aan een boek van v. Rossum
hoewel ik dit boek qua titel wel ken, hoofdst. 8 gaat over de geluksindustrie. Geluk is voor iedereen anders en op ontelbaar veel manieren te bereiken. Men is er zelf de drager van.
Volgens Intermediair hebben Nederlanders de beste werk-privébalans [dat stond in feb.2018 helaas werkt de link naar dat artikel niet meer in 2021]
Wat ik goed vind aan Nederlandse vrouwen, is dat ze vaak kiezen voor parttime-werk.
Vanuit fin. onafhankelijkheid ook na ev. echtscheiding is dat niet handig, maar voor levensgeluk ook voor de kinderen is dat wel een prima keuze.
Wat mensen als Jet Bussemaker en consorten ook beweerden in het verleden.
Weet je waar ik die goede keuze aan merk? Als lerares in het basisonderwijs is het voor mij soms duidelijk welke kinderen er een pappa of mamma thuis hebben en welke kinderen niet en voor school en na school naar BSO moeten, met tegenzin vaak.
BSO=buitenschoolse opvang vanaf ’s morgens half acht en na school tot vijf uur ong.
Ik merk, dat deze kinderen aandacht te kort komen, vinden het heerlijk om met mij te praten tussendoor, hun hart te luchten en vragen te stellen. Ik stel vast na zoveel jaar dat veel kinderen dit te kort komen, omdat er door ouders heel veel gewerkt wordt en rustige tijd thuis er vaak bij inschiet.
Voor éénoudergezinnen heb ik niets dan lof, die hebben geen keuze, maar voor tweeoudergezinnen is het juist heel gezond om minder te werken of zelfs één ouder niet of binnenshuis. De kinderen van laatsten zijn veel ontspannener en zitten soms beter in hun vel. In de Scandin. landen wordt door vrouwen net zo hard buitenshuis gewerkt als door mannen, maar binnenshuis gaat het er nog heel traditioneel aan toe en zijn vrouwen overbelast, vertellen ze mij. In Noorwegen zijn trouwens quota voor vrouwen in het bedrijfsleven, dus boetes als men te weinig vrouwen aanneemt. Geeft te denken, dat men dit blijkbaar niet vrijwillig doet en zo’n quotumvrouw zou ik ook niet willen zijn, want je weet nooit of je op eigen kwaliteiten en diploma’s wordt aangenomen of vanuit deze opgelegde dwang. Er is daar meer gras, maar het is beslist niet groener, ha, ha!
Bedankt voor dit artikel. Zeker de reactie en kennis van Maria doet mij denken dat het misschien wel de Portugezen zijn die het gelukkigst zijn.